zâbitduymaz [ضابط دویماز]

1915 yılında basılmış bir risalede, esrarın argo adları arasında geçen bu kelimeye, ne o kaynakta ne de başka bir metinde bir daha rastlamadım. "Zâbit” kelimesi “polis” demek, “zâbitduymaz” ifadesi ise "esrar" anlamında kullanılan ve işin gizliliğini vurgulayan bir argo.

“Esrar; mevki ve muhite göre elsine-i ‘avâmda birçok nâmlarla tanınmaktadır şöyle ki: Keyf, fino, gonca, sarıkız, kaynar, ampes, antin, yunan, duman, gubar, paspal, hanteriş, kabza, hurda, diş, hindibaba, dalga, haşiş, zâbitduymaz, nefes, kırma, hod/hûd, püf, dem, dûd-ı siyâh, karabiber, fülfüldür.” 

(Hasan Bahri, r. 1331/m. 1915)